Әнкәйне сайлап алмыйлар! [шигырьләр]

Мин әнигә булышам

Әни пәрәмәч пешерә

Вак итеп, тәмле итеп:

Без табында чәй эчәбез

Бергәләп, тәмле итеп.

Мин дә булыштым әнигә

Пәрәмәчләр ясарга.

Үзең эшләгәч, тәмле ул –

Кирәк эшләп ашарга! (Ә.Габиди)

Әнием 

Әнием минем матур,

күзләре якты, көләч.

Шундый күңелле була,

ул өйгә кайтып кергәч.

әни миңа елыша.

Битләре аның кайнар,

ә куллары йоп-йомшак.

кирәк түгел курчак та,

Чөнки мин әниемне

алдым инде кочаклап. (Р.Харис)

Әниемә

Биргәнсең син миңа ал нурын таңнарның,

Җыйгансың син миңа бар гөлен даланың,

Биргәнсең канатлар талпыныр чагымда

Балалык рәхмәтем җырымда чагыла.

Кадерләп үстергән мин синең җимешең,

Куеның — гөлбакча, назлы җил — сулышың.

Инде буй җитсәм дә, мин сиңа сабыймын,

Күңелең назларын күзеңнән таныймын.

Боларга бәрабәр ни генә бирәем,

Бердәнбер бүләгем — тугры йөрәгем.

Итә күр канәгать, риза бул шушыңа,

Үзеңә аталган җырымны кушып ал.

Бурычлы сиңа мин, әнкәем-алтыным,

Сиңа дип эзләдем дөньяның асылын.

Ай белән кояшны бирим дип уйладым,

Үрелеп алырга җитмәде буйларым.( Г.Каербков)