«Иске кара урман» җыры

Кара да гынай урман, караңгы төн,

Яхшы атлар кирәк лә үтәргә;

Карурманны чыккан чакта

Кисеп алдым пар усак,

Ай, аерылмас дус булсак.

Заманалар авыр, еллар ябык,

Дус-иш кирәк гомер итәргә;

Карурманны чыккан чакта

Кисеп алдым пар каен,

Ай, аерылмаек, дускаем.

Кара да гына елан, ай, туз башлы,

Йөридер лә камыш буенча;

Карурманга кергән чакта

Кисеп алдым пар усак,

Ай, аерылмас дус булсак.

Ялгыз башым, юк юлдашым,

Йөримен лә язмыш буенча;

Карурманга кергән чакта

Кисеп алдым пар каен,

Ай, аерылмаек, дускаем.

Кара да гына урман, караңгы төн,

Нинди юллар белән лә үтәрбез;

Карурманны чыккан чакта

Кисеп алдым пар усак,

Ай, аерылмас дус булсак.

Дус-иш белән бергә эш иткәндә,

Теләкләргә тизрәк лә җитәрбез;

Карурманны чыккан чакта

Кисеп алдым пар каен,

Ай, аерылмаек, дускаем.