Укытучылар көне белән!

5 октябрь – Бөтендөнья укытучылар көне

Кадерле мөгаллимнәр! Сезне ихластан һөнәри бәйрәмегез белән тәбрик итәбез! Сезгә исәнлек-саулык, тырыш укучылар, гаиләгезгә иминлек телибез. Сезнең хезмәт бәяләп бетергесез кирәкле, файдалы, җаваплы. Эшегездә зурдан-зур уңышлар юлдаш булсын! Барысы өчен дә рәхмәт сезгә!

Укытучы

Уч төбенә куеп Җирне гүя,

Бүгенгесен аның, үткәнен

Күрсәтте ул безгә...

урап кайттык

Күрелмәгән илләр үтәли.

Аяз дөнья, кешелек бәхете өчен

Көрәшергә безне өндәде:

—  Яратыгыз Җирне! — диде һаман,

Ләкин:

—  Мине яратыгыз! — димәде.

Аңа бүген еллар аша карыйм:

Көлеп басып тора күңелдә...

Ах, хәйләкәр абый!

Җирне, кешеләрне яраттырып

Яраттырган икән үзен дә!

Рәдиф Гаташ.

Укытучым

Һәр карашың - гыйлем нуры синең,

Һәр сүзеңдә синең изгелек.

Әнидер син, бәлки,

Без дә синең

Бәгыреңнән төштек өзелеп.

Тактадагы акбур белән язган

Һәрбер җөмлә безнең күңелдә.

Мең галимнән якты йолдыз булып

Балкыйсың син белем күгендә.

Галимнәр дә галим була алмый,

Шагыйрьләр дә шагыйрь түгел лә, -

Син утырткан гүзәл гөлчәчәкләр

Шытып чыкмый калса күңелдә.

Әнидер син, бәлки,

Без дә синең

Бәгыреңнән төштек өзелеп.

Укытучы булу -

Фәрештәләр

Язып бетерә алмас изгелек!

Рифат Сәлах.

Укытучым

Барыбызга бер генә,

Белмим, ничек өлгерә.

Үзе шундый сөйкемле,

Нәкъ әнием шикелле

Шат йөзле укытучым,

Күңелемә иң якын

Кеше ул шуның өчен.

Ул — минем укытучым!

Шатлыгыма сөенә,

Кайгым булса көенә...

Көн дә гыйлем өләшеп

Илтә белем иленә

Кадерле укытучым,

Аннан галим беркем дә

Юк сыман шуның өчен.

Ул — минем укытучым!

Кырда иген иксәм дә,

Галим булып китсәм дә,

Ул булыр гел уемда,

Маяк булыр юлымда

Сөекле укытучым,

Аңарга мин гомергә

Бурычлы шуның өчен.

Ул — минем укытучым!

Хәкимҗан Халиков.

Иң гүзәл кеше икәнсез

Килгән чакта башка авырлык,

Җитми калса көч йә сабырлык,

Сиздермичә ярдәм иткәнсез –

Сез иң күркәм кеше икәнсез.

Балаларның теле — кыңгырау,

Гел чыңгылдый, ява мең сорау.

Барысына да җавап биргәнсез –

Сез иң галим кеше икәнсез.

Укып чыгып, дөнья тануны,

Бәхетебезне эзләп табуны

Зур ышаныч белән көткәнсез –

Сез иң сабыр кеше икәнсез.

Мактагансыз тиеш урында,

Яклагансыз тиеш урында.

Күңелебезгә ак нур сипкәнсез –

Сез иң гадел кеше икәнсез!

Фәнис Яруллин.

Укытучыма

Хәтерлим мин әле бүгенгедәй,

Сентябрьнең бере җиткәнен.

Хәтерлим мин әле бүгенгедәй,

Көтә-көтә арып беткәнем.

Иң беренче булып килим диеп,

Өскә матур күлмәк киеп.

Хәтерлим мин әле бүгенгедәй

Ашыга-ашыга чыгып киткәнем

Ләкин миннән бик күп алда килеп,

Хуш киләсең, әйдэ, әйдә диеп.

Хәтерлим мин әле бүгенгедәй

Укытучы апам көткәнен.

Шушы көннән башлап безнең өчен

Кызганмады узенең бөтен көчен.

Безне сөйде, безгә белем бирде

Рәхмәт аңа изге эше өчен.

Энҗе Мөминова.

Сез кирәк

Без юлларга чыктык кына,

Күңелдә якты теләк.

Иң дөрес, иң туры юлны

Сайлашырга сез кирәк.

Алда көрәшләр дә булыр,

Югалып калсак кинәт –

Егылганда тотынырга,

Көч бирергә сез кирәк.

Сүнгән чакта өметебез,

Калмаган чакта терәк,

Күз яшьләрен сөртә-сөртә,

Юатырга сез кирәк.

Боекмас өчен күңелләр,

Кимсенмәс өчен йөрәк –

Сез кирәк, укытучылар,

Безгә һәрчак сез кирәк! 

Фәнис Яруллин.

Укытучыма 

Ул өйрәтте каләм тотарга һәм

Тәүге сызыкларны сызарга.

Ул өйрәтте хәрефләрне теркәп,

Иҗекләрдән сүзләр язарга.

Күзәтте ул һаман гомерем юлын,

Ялгышларым булса, төзәтте.

Хезмәт яратырга, туган җиргә

Тугрылыкка мине өйрәтте.

Кыенлыклар килсә, әле дә ул:

“Бирешмә!” – ди гүя, эндәшә.

Күңелемдә шулай гомерем буе

Укытучым килә янәшә.

Резедә Вәлиева.

Укытучыма

Исемдә алтын сукмакка

Тәү аяк баскан көнем —

Тәү башлап мәктәп ишеген

Үрелеп ачкан көнем.

Син, укытучым, шундый назлап,

Карадың күзләремә.

Сүнмәслек зур дәртләр салдың

Бәләкәч йөрәгемә.

Син сөйләдең бәхетемнең

Аклыгы турасында,

Туган илдәге халыкның

Шатлыгы турасында.

Син, укытучым, шундый назлап,

Карадың күзләремә.

Сүнмәслек зур дәртләр салдың

Бәләкәч йөрәгемә.

Син җитәкләп мендең мине

Тауларның биегенә,

Алып киттең далаларга,

Диңгезләр киңлегенә.

Син, укытучым, шундый назлап,

Карадың күзләремә.

Сүнмәслек зур дәртләр салдың

Бәләкәч йөрәгемә.

Син яратырга өйрәттең

Һәрбер бизәген җирнең,

Йолдызлы зәңгәр күкләрнең

Серләрен ачып бирдең.

Син, укытучым, шундый назлап,

Карадың күзләремә.

Сүнмәслек зур дәртләр салдың

Бәләкәч йөрәгемә.

Мостай Кәрим.

УКЫТУЧЫМА
Шытым салып нәни йөрәгемә,
Белем дөньясына озатучы.
Һәр уңышым саен сөенүче
Бары Сез ул, минем Укытучым!

Елаганда яшьләремне сөртеп
Сабырлыкка мине өйрәтүче.
Әниемдәй ягымлы елмаеп
Сез генәдер шулай эндәшүче.

Абынганда кулларымнан тотып
Туры юлга мине чыгаручы.
Укытучым Сез ул, мине барлык
Ялгыш-хаталардан коткаручы.

Йөрәктәге әрнү-сагышларны
Бер караштан барын да аңлаучы
Чәчтән сыйпап юатучы, Сез ул
Изге, саф күңелле Укытучым!
Салиха Гаязова.

***

Мактауларга лаек укытучы!

Ул бит безгә белем бирүче.

Белем чишмәсенең күзе бит ул

Зиһеннәргә аңнар төрүче.

Укытучы! Күпме нәни күзләр

Карашларын аңа төбәгән.

Күзләр аша күңел түрләренә

Акыл сүзен җыеп төпләгән.

Тәүге хәреф, сүзне, җөмләләрне

Укытучы безгә өйрәтте.

Тукай теле аша туган матур,

Саф татарча шигырь сөйләтте.

Укытучым, аның дәресләре,

Туган мәктәп мәңге хәтердә,

Тәүге дәресемне күрер өчен

Кайтыр идем очып хәзер дә.

Гөлфия Гыйззәтова.

БӘХЕТ

Ак кәгазьдәй сабый күңеленә
Яхшылыктан орлык сала алсам,
Һәр баланың сизгер йөрәгенә
Яратырлык ачкыч таба алсам,
Кирәк чакта шагыйрь, артист булып
Бала күңелләрен яуласам,
Сыйныфымда булган һәр баланың
Якын дусты булып кала алсам,
Ә балалар олыларны зурлап,
Кечеләрне кече итсәләр,
Үсеп җитеп, илгә хезмәт итеп,
Туган җирне өзелеп сөйсәләр,
Менә шушы инде олы бәхет:
Язмышларның тәңгәл килеше,
Әниемнән алган һөнәремнең -
Хезмәтемнең хәләл җимеше.

Суфия Мостафина.

ХӘЛЕҢ НИЧЕК, АВЫЛ МӨГАЛЛИМЕ?

Хәлең ничек, авыл мөгаллиме,
Рәнҗетмиме тормыш авырлыгы?
Заманадан артта калмас өчен,
Сынмыймы соң кайчак сабырлыгың?

Хәлең ничек, авыл мөгаллиме,
Үзгәрттеме заман балаларны?
Шәфкать көткән чакта битарафлык,

Әрнетәме бераз яраларны?

Хәлең ничек, авыл мөгаллиме,
Болай ярый, яшәп торырлыкмы?
Бала күңеленнән энҗе кебек
Эзлисеңме һаман матурлыкны?

Табасыңмы, очасыңмы шулчак,
Биек күкнең җиденче катына?
Әйбәт икән хәлең, укытучы,
Шул зур бәхет мөгаллим затына.

Фирдәүсә Кәримова.

ИГЕЛЕКЛЕ ХЕЗМӘТ!

УКЫТУЧЫ! Бәйрәм көнең бүген!
Чын күңелдән изге теләгем!
Авыр хезмәтеңә баш иярлек,
Ничек түзә икән йөрәгең?
Сабырлыгың кая яшеренгән?
Ул мәктәптә синең "күргәнең"...
Сокландыра бар эшеңне ташлап,
Алны-ялны белми йөргәнең...
Иртән күтәренеп эшкә барган
Беркемне дә әле белмим мин!
Күз алдыма килә, йокламыйча
Ничек үткәнен дә төнеңнең!
Кеше баласын да якын итеп,
Алар өчен утлар йотасың...
Аяк атлавыңнан куреп торам
Хәлдән таеп өйгә кайтасың!
Гаилә дә сине сагына шул,
Өлгерергә кирәк барсына!
Сакла әле, зинһар син үзеңне
Таза агачлар бит тиз сына!
Йодрык кадәр йөрәк! Бары сыйган
Киң күнелең, йөзең нур чәчә!
Күпме сабый сезгә өмет белән,
Укытучым! – диеп эндәшә!

Сиренә Гатиятова.

УКЫТУЧЫ

Дәрес тәмам, тагы кыңгырау, тагы дәрес
Менә шулай көннәр, айлар, еллар үтә.
Сабыйларның чиста, якты, саф күңеле
Укытучым, синнән бары аңлау көтә.

Балаларның ак кәгазьдәй пакъ күңеле
Язылмаган,буялмаган дәфтәр килеш.
Аңа ниләр язылуы, сызылуы
Әй, укытучым, синең җимеш.

Язмалары чиста, матур, тигез булсын
Пычратмасын дәфтәрләрне язмыш җиле.
Хаталарны вакытында төзәтергә
Өлгерә алсак, кителмәс лә бала күңеле.

Елгыр да син, укытучым, җитез дә син
Заманадан калышмаска йөгерәсең.
Мең дә бер сорауга җавап табып,
Һәр балага сеңдерергә өлгерәсең.

Әй, мөгаллим, хезмәтеңә килә минем
Рәхмәт әйтеп, баш иясем.
Белмәгәнең юктыр синең бу дөньяда
Горур йөрсен киләчәктә синең исем.

Гүзәл Ситдикова.

ХӘЛЕҢ НИЧЕК, АВЫЛ МӨГАЛЛИМЕ?

Хәлең ничек, авыл мөгаллиме,
Рәнҗетмиме тормыш авырлыгы?
Заманадан артта калмас өчен,
Сынмыймы соң кайчак сабырлыгың?

Хәлең ничек, авыл мөгаллиме,
Үзгәрттеме заман балаларны?
Шәфкать көткән чакта битарафлык,

Әрнетәме бераз яраларны?

Хәлең ничек, авыл мөгаллиме,
Болай ярый, яшәп торырлыкмы?
Бала күңеленнән энҗе кебек
Эзлисеңме һаман матурлыкны?

Табасыңмы, очасыңмы шулчак,
Биек күкнең җиденче катына?
Әйбәт икән хәлең, укытучы,
Шул зур бәхет мөгаллим затына.

Фирдәүсә Кәримова

ИГЕЛЕКЛЕ ХЕЗМӘТ!

УКЫТУЧЫ! Бәйрәм көнең бүген!
Чын куңелдән изге теләгем!
Авыр хезмәтеңә баш иярлек,
Ничек түзә икән йөрәгең?
Сабырлыгың кая яшеренгән?
Ул мәктәптә синең "күргәнең"...
Сокландыра бар эшеңне ташлап,
Алны-ялны белми йөргәнең...
Иртән күтәренеп эшкә барган
Беркемне дә әле белмим мин!
Күз алдыма килә, йокламыйча
Ничек үткәнен дә төнеңнең!
Кеше баласын да якын итеп,
Алар өчен утлар йотасың...
Аяк атлавыңнан куреп торам
Хәлдән таеп өйгә кайтасың!
Гаилә дә сине сагына шул,
Өлгерергә кирәк барсына!
Сакла әле, зинһар син үзеңне
Таза агачлар бит тиз сына!
Йодрык кадәр йөрәк! Бары сыйган
Киң күнелең, йөзең нур чәчә!
Күпме сабый сезгә өмет белән,
Укытучым! – диеп эндәшә!

Сиренә Гатиятова