ӘНИЕМ – КҮЗ НУРЫМ (Кононов Виталий)

Кояш нурына тиңләр идем

Әниемнең җылы карашын.

Беркем шулай назлап сөйми

Ана сөйгән кебек баласын.

Борчуда, шатлыкта да

Гел янымда ул минем.

Мине бәхеткә илтүче

Ул бит минем әнием.

Кононов Виталий