Дилә Нигъмәтуллина: “И, Ходаем, ярый әле бөтенләй кисеп куймаган”

Җырчы Дилә Нигъмәтуллинаның кызы Сәфинәгә 5 яшь тулды. Күпләрегез беләдер, Сәфинәнең чәче бик үзенчәлекле булып үсеп килә: бөдрә һәм бик калын. Шушы араларда кызчык чәче белән тәҗрибә ясап куйган.

– Кухняда мәш килеп ашарга пешереп ята идем, – дип сөйлисе әни. – Сәфинәнең нишләптер тыны да чыкмый. Гадәттә, ул бик күп һәм кычкырып сөйләшә. Уенчыклары белән диалоглар алып бара. Ә монда тып-тын. Бер сере бардыр моның дип, бүлмәсенә чыгып карасам: челкасын кисеп куйган. Һәм шундый җитди рәвештә: “Әни, кара, матурмы?”, – дип көзге каршында басып тора. “И, Ходаем, ярый әле бөтенләй кисем куймаган чәчен”, – дип уйлап куйдым. Күпме тырышып үстердек бит ул бөдрә чәчләрне.