Сабантуй почтасы
-
Белемлекнең чиге юк
Мәктәпләрдә укулар башлану белән Кукмара районы «К.Ф.Шакиров исемендәге Зур Сәрдек гимназиясе» педагог-китапханәчесе Роза Закирова укучыларны республикабызда чыгып килүче балалар матбугаты белән таныштыру максатыннан китапханә сәгатьләре үткәрә -
Казан шәһәре Ш. Мәрҗани исемендәге 2 нче гимназия укучылары иҗаты
Казан шәһәре Ш. Мәрҗани исемендәге 2 нче гимназия укучылары иҗаты -
һәрвакыт үрнәк булырга кирәк!
Җәмилов Ринат Флүн улы - Актаныш районы Аккүз төп гомуми белем бирү мәктәбе директоры. -
Әбием киңәшләре
. -
Ямьле җәй
Хуҗинә Руфинә, “Ак каурый” әдәби түгәрәге әгъзасы -
Әбием –алтыным, минем иң якыным
Әби, әбием, әбекәй, дәү әни... Әбиле кеше, бигрәк тә әбиле йортта яшәгән кеше бик бәхетле кешедер ул. Мин дә шундый бәхеткә ия кешеләрнең берсе. -
Без Самара Сабантуенда чыгыш ясадык.
23 июньдә Самарда Гагарин паркында өлкә Сабантуе узды. -
Аю баласы дусларын җыя.
Борын борын заманда, әле мин дә, син дә тумаганда, урманда бер аю баласы яшәгән. Янында әнисе булгач, аю баласы уйнарга, иркәләнергә, тәм–том һәм бал ашарга ярата торган булган. Әнисе аңа бик яратып йомшагым дип эндәшкән. Үзләренең куышында бик матур, тату гына яшәп ятканнар. Кечкенә аю баласының йокларга яратуын урман патшалыгында барлык җәнлекләр дә белгәннәр. Гадәттә, урман җәнлекләренең аналары балаларына озак йоклаганда «аю кебек йоклыйсың» дип шелтәле сүзләр әйткән. -
Әбием киңәшләре.
Әниемнең әнисе – әбием була минем, Әби генә тугел әле, ул минем Дәү Әнием! -
Комбайнчы әтием!
Туган авылымны, авылдашларымны, гаиләмне ,әти-әниемне бик яратам. Авылымның матурлыгын, байлыгын арттыру өчен тырыш хезмәт куючыларны чын күңелдән хөрмәт итәм. -
Эш батыры – ил батыры
Бу сүзләр нәкъ безнең бабайга атап әйтелгән кебек. Фәйзелхан бабабыз Морт авылында туып, без укыган мәктәптә укып, шушы авылда тырышып эшли. -
Тормыш юлымда бабамны үрнәк итеп куям!
“Тир түкми, икмәк үсми”, - диләр. Иген игү борынгыдан иң изге, иң дәрәҗәле хезмәт саналган. Әмма, кабарып торган йомшак күмәчкә әверелеп, безнең өстәлләргә килеп җиткәнче, икмәк шактый авыр һәм озын юл үтә... Иген игү, бер караганда, еллар буена нык камилләшкән, һәркем башка ала торган гап-гади хезмәт кебек: сөрәсең, чәчәсең, урасың... Ләкин ничек сөрергә? Кайчан сөрергә? Ничек урырга?... -
Хезмәт сөючән әби-бабам белән горурланам!
Эш кешене бизи, ди татар халкы. Бизәп кенә калмый, ул – шатлык чыганагы да. Бу сүзләр белән килешмичә мөмкин түгел. Мин үземнең бүгенге көндә Актаныш районы Олыимән авылында яшәүче бабаем – Җәмилов Флүн Җәмил улы һәм әбием – Гөлчирә Гани кызы турында язасым килә. -
Дәу әтием белән бик горурланам!
«Эшләгән тимер тутыкмый» дигән халык мәкале нәкъ менә минем дәу әтиемә туры киләдер дип уйлыйм. Дәу әтием Хисамов Ислам улы Тәтеш районы «Новая Заря» ачык акционерлык җәмгыятендә күп еллар җитәкче вазыйфасын башкара. -
Эше барның – ашы бар.
Туган авылым Уразай Чатыр тау итәгенә урнашкан. Зурлыгы, чисталыгы, ике мәчете белән генә түгел, кешеләренең тырыш, ярдәмчел булуы белән дә аерылып тора ул. Кайчандыр авыл хуҗалыгы гөрләп торган, газета-журнал битләрендә макталып яшәгән авылымда да үзгәрешләр күп булды. Тик авылның төп байлыгы – аның хезмәт сөючән кешеләре ич... Бүгенге язмам да шундый кешеләрнең берсе турында.
